Evet malumunuz blogun başlığını geçtiğimiz zaman içinde değiştirdim, Hayatım ile+işim, bunu hayatım ile işim olarak okumak mümkün olduğu gibi hayatım iletişim gibi okumakta mümkün. Ama şu ana sayfama baktım da hep hayat kısmına yüklenmişim : ) bir iletişimle ya da işimle ilgili yazı yazmam kanısına vardım : ) Bir kitap tanıtımı yapacağım ve kitabın bir bölümünde kısa bi alıntı yapacağım. Kitabımızın adı : Reklam, halkla ilişkiler ve ötesi. MediaCat tarafından yayınlanan derleme bir kitap içinde birden fazla yazar var. Kitabın içinde 22 konu başlığı var. Kitap içinde Eli ACIMAN ve Ali TARAN gibi ustalar hakkında Haluk MESCİ gibi ustaların yaptığı değerlendirme yazılarından, Doç. Dr. Emre BECER gibi akademik kişilerin yazdığı yazılara ulaşmak mümkün. Bu kitap benim, yastık ucu kitaplarım içinde, küçük, sıkıcı olmayan, kısa kısa makalelerden oluştuğu için, işte her gece uyumadan önce 1-2 yazı okuyup uykuya dalabilirsiniz. Biz okuduk, bilgilendik sizlere de tavsiye ederiz.
Artı olarak şimdi kitabımızdan yapacağımız alıntı bölümüne gelelim. Kitapta 7. yazı olarak Haluk MESCİ’nin çevirisini yaptığı Nick COHEN’in 1995 yılında yazdığı Communication Arts (iletişim sanatları) adlı kitabından alınan KANDIRMAYACAKSIN adlı genel olarak reklamcılık ile ilgili bi yazı var. Şimdi onun bazı bölümlerini paylaşayım.
…… ooooo……..
Gallup’un yaptığı bir araştırmasında, Amerikalılardan meslekleri saygnlığına göre sıralamaları istenmiş. Listedeki 27 meslekten, eczacılar birinci sıraya, din adamları ikinci sıraya yerleşmiş. Onları az farkla profesörler, tıp doktorları ve diş hekimleri izlemiş.
Çok aşağılarda 26. sırada yer alan, 25. olan sigortacılardan biraz daha az saygın bulunmuş ama en dipteki kullanılmış oto satıcıları kadar da güvenilmez görülmemiş.
…..
…..
…..
Bugün reklamların çoğunluğuna güven duyulmuyor. Gerekli bir musibet gibi ya da daha yaygın olarak, dikkat edilmesi gereken hileli bir şey gibi götürülüyor. Müşteriler reklam konusunda uyanıklaştılar (hatta kendi yararlarından daha fazla uyanıklaştılar) ve reklamlardan hep en kötüsünü umar oldular.
Bu bir dostluktan çok düşmanlık.
Belki de mesleğimizi temize çıkarmak ve Amerikan kamuoyuyla daha iyi bir ilişki kurmak için bir dizi kural oluşturmalıyız.
İşte benim on emrim:
1-Kandırmayacaksın
2-Çarpıtmayacaksın
3-Kasılmayacaksın
4-Lütfetmeyeceksin
5-Kötü ruhlu olmayacaksın
6-İnsanların kendilerini güvensiz hissetmesine yol açmayacaksın
7-Seksist olmayacaksın
8-Ruhsuz olmayacaksın
9-Sıkıcı olmayacaksın
10-KANDIRMAYACAKSIN
Tamam bazıları yenilir yutulur şeyler değil. Yani bazen bazı şeyleri biraz ‘çarpıtmak’ kaçınılmaz olur, bilirsiniz, ürünü biraz çekici göstermek lazımdır.
Demek istediğim, standartları biraz daha yükseltemezsek, aldığımız işlerde seçici olmak da dahil buna, reklamcılık mesleği karanlık bir iş olarak algılanacak ve hepimiz cehennemlik olacağız. (Kullanılmış oto satıcıları ve sigortacılar ile birlikte)
İyi haber şu ki; insanları gerçek saygıyla ve içten bir sevgiyle ele almanın müthiş büyük müşteri kesimleri çektiğini ve güçlü markalar oluşturduğunu gören büyük reklamverenlerin sayısı artıyor. Birkaçını saymak gerekirse Nike, Ikea, Ben & Jerry’s, Snapple, Apple ve Saturn.
Bu reklamverenlerenler ve ajansları, insanları ihtiyaç duymadıkları bir şeyi almaya kandıran reklamlar değil, değerli bir müşteriyi değerli bir hizmete bağlayan reklamlar yapıyolar.
Yerel pek çok reklamveren, sırf daha hoş, dostça ve büyük rakiplerinden çok daha içten davranmakla, sağlam pazar pozisyonları geliştiriyolar.
Gerçekçi olmak gerek, reklamcılık muhtemelen hep insanların hayatlarına ve evlerine karışan, çirkin bir ticaret olarak görülecek. Ama biraz daha özenle, düşünceli davranmakla, gerçeği daha eğlendirici biçimde söylemekle, partiye davetsiz geldiği halde ‘Hey, buyur, bir bira iç’ diye karşılanan biri olabiliriz.
Evet eski ama klasik bir kitap, devamı olarak yine MediaCat Kitaplarından eski bir başka klasiği, “Her Yönüyle Pazarlama İletişimi”ni de herkese öneririm. Baskılarını bulmak biraz zor ama eski kitapçılar ne güne duruyor:)