Ay: Mayıs 2009

5. EGE (erkek) BLOG YAZARLARI TOPLANTISI

Malumunuz uzun süredi basbas bağırıyoruz, İzmirli blog yazarları toplanacak diye, akabinde ismimizi EGE BLOG YAZARLARI olarak değiştirdik bence bu isim bundan sonra bu şekilde kalmalı. Bugün bu buluşma gerçekleşti. Tam 10 kişi olduk, güzel ve sıcak bir sohbet ortamı gerçekleşti, gözlerimiz her ne kadar bu buluşmalarla özdeşleşmiş arkadaşlarımızı arasa da sağlık olsun. Gelenlerin ayaklarına sağlık. Öyle yine çok fazla sektör konuşulmadı, öyle projeler havada filan uçuşmadı ama çaylar içildi tostlar yenildi ve Türkü Kafe isminden korkup gelmeyen arkadaşlara inat bu mekanda anca bizim istediğimizde 1-2 tane popüler türkü çalındı. Ben istediğim ortamı buldum, bence güzeldi, çok güzel arkadaşlarla tanıştım, çok sıcak muhabbetler kurduk. Ne diyelim darısı gelecek buluşmalarımızın başına. Buluşmaya katılan arkadaşları saymak gerekirse;

Mümin ERAKBAŞ blog.erakbas.com

Mustafa TÜRKSAVAŞ mustafaturksavas.com

Suphi Özgür CANKURT ozgurcankurt.org

Erhan YERLİ erhanyrl.blogcu.com

Deniz GÜR biblok.com

Cihan ÇAVUŞOĞLU muhibbiler.com

Yusuf GÜZEL cos90.com

Barış AKBALI kalemkurusu.com

Talat Aydın ŞEN mecaziyasam.com

(Talat ve ben fotoğrafya yokuz malesef)

Gerçekten gelen tüm arkadaşlara kendi adıma çok ama çok teşekkür ederim. Bundan sonra irtibatı koparmayalım. Az kişi yada çok kişi kafamıza estikçe yapalım böyle toplantılar. Hepinize saygı ve selamlarımı sunuyorum

Ana Gibi Yar olmaz…

Ana gibi yar,İstanbul gibi diyar…

Benim annem güzel annem beni al kollarına…

Çoçuklukta sevgiler daha kuvvetli yaşanıyor belki de daha net ve basit telaffuz edilebiliyor.Kaçımız annemizi çoçukken ki gibi şapur şupur öpebiliyor yada elini eskisi gibi sıkı tutabiliyor,ondan kuvvet almak içi, onu kaybetmemek için sevildiğini hissetmek için kaçımız eskisi gibi annelerimizin gözleri içine bakabiliyor.

Ben bakabiliyorum,ben öpebiliyorum onun tombul yanaklarını,hala boynuna eskisi gibi sarılabiliyorum, eskiden farklı olan ona olan sevgimin boyumla, yüregimle,ellerimle,gözlerimle birlikte her geçen gün daha büyümesi.

Ben çok seviyorum annemi.

Onsuz günler bilirim,hastanede yattığı,şehir dışına gittiği, akşamları eve gelemediği evimizin renginin bir anda solduğu günler.

Rabbime onun yoklugunu göstermesin diye eksikliğini hisettirmesin diye hoyratca savurduğum dualar eder, dizine kıvrılırım, usulca uyarım…

Ben çok seviyorum annemi.

Evdeyken her gece odama gelir, kimi zaman kapıdan bakar kimi zaman yanıma kadar gelir sacımı okşar, sırf saçımı okşasın diye sesimi cıkartmam, uyuyor numarası yaparım isterim ki Kabe kokan ellerin kokusunu alayım.

Bu arada benim iki annem var, biri de ablamdır, küçük annemdir o benim, hiç yaşanmayan duyguların yaşandığı kocaman bir yürege sahiptir bilemem ki böyle bir bağ kaç kişiye nasip olur. Bir annemde onu belledim bir gün o da anne oldu ben dayı.

Ablamı da annem kadar severim,küçük annemdir o benim.

Ben çok seviyorum annelerimi.

İzmirdeyim evimden uzakta yarın onların yanında olamayacağım o sıcak ellerinden öpemeyecegim ama onlar bilir beni ve onlara olan sevgimi. Rabbim bizi bundan öte bizden ayrı bırakmasın. (amin)

Benim blog aleminde tanıdığım anne blog yazarları pek yok, biri Ailemin anneleri arasına bu sene katılan kuzenim Esra Erdoğdu bir diğeri ise blogosferde tanıdığım büyük yürekli anne kalderavolkan ablam. Onlarında adını anmadan edemeyeceğim.

Tüm annelerin ve gelecekteki tüm anne adaylarının gününü tebrik ederim.

ANNELER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN

konuşma, dinleme …

konuşma, dinleme, okuma, yazma illa birini seçecek olsanız hangisini seçerdiniz? neden?

Geçtiğimiz günler interpersonal communication sınavının ilk bölümünde; ‘konuşma, dinleme, okuma, yazma illa birini seçecek olsanız hangisini seçerdiniz? neden?’ diye bir bölüm vardı. Hocamız birini seçip, nedenini söylememizi istiyordu. Aslında hepsi birbirine o kadar yakındı ki ve birbirinden ayrılamazdı ki, ben kendi adıma seçmekte zorlandım. Beni tanıyanlar bilirler, çok konuşurum, kimi zaman hiç susmadığım olur. İnsanlarla konuşurken hep bir şeyler vermeye çalışırım, ama bu benim hüsn’ü kuruntum da olabilir. Belki insanlar benden hiç ama hiçbir şey almıyorlardır. Üzerine bir de geveze yaftası vuruyorlardır, alnımın ortasına. Ama dinlemeyi de çok severim, kimi zaman öyle güzel insanların karşısında saatlerce dinlediğim ağzımı açmadığım olmuştur. Hiç konuşmadığım günleri çok iyi bilenler de var. Ki müzikle ilgilenmeye çalıştığımız için, kulaklarım azcık yarasa modunda, çok iyi duyarlar. Okumak çocukluktan beri içimdeki tek isteğim, her ne kadar çoğu zaman kitaplara, mısralara küssem de, her zaman bir şekilde beni kendine çeken şeyler oluyor. Ki zaten her gün en az iki gazete alıp okumaya çalışıyorum, bu ara sürekli bir kitapla haşır neşirim.  (şu an Buket Uzuner – İstanbullular’ı ve Cevdet Kılıç’ın Bilgelik Hikayeleri’ni okuyorum) Bu şekilde çok ama çok güzel şeyler öğrendiğime, kelime haznemi geliştirdiğime inanıyorum. Ve blog’tan bildiğiniz üzere, yazmak, ki mi zaman hayata hoyrat kelimeleri ardı ardına dizmek istemek ama yapamamak var. Keşke her şeyi yazabilsem  ama yapamıyorum. Kendimce takılıyorum. Şiirlerim var, şarkı sözlerim var, denemelerim var, blogum var. Yazıyorum ama okuyanım var mı? Konuşuyorum ama dinleyenim var mı? Dinlemek istediğimde karşımda konuşan var mı? Okuyorum ama kime ne ki bundan? Olsun ben aslında bir tek kendimi düşünüyor olmalıyım, ama yine de hayat sana söyleyecek sözlerim var!!!

Peki ya sizler, siz de benim gibi geveze misiniz, yoksa sukut’u altından bilenlerden mi? Sadece okur musunuz, kelimeleri ardı ardına dizmek en büyük zevkiniz midir? Sizce hangisi ve neden???

Beşinci Ege Blog Yazarları Buluşması

Beşinci Ege Blog Yazarları Buluşması 10 Mayıs tarihinde saat 14 .00 – 18.00 arasında Bornova KüçükPark civarındaki Türkü Kafe adlı mekanda yapılacaktır. İzmir ve civarındaki tüm blog yazarı arkadaşları o gün orada görmek bizim için gerçekten çok ama çok güzel olacak.

Bu buluşmanın karar aşamasında ilk önce tarih akabinde mekan konusunda bazı sorunlar yaşandı. Ama Bornova İzmir içinde ulaşımı kolay olan yerlerden biri, mekana gelince garantisi biziz 🙂 Eğer küçükpark ve civarını biliyorsanız, emin olun en rahat sohbet edilecek yerlerden birini seçtiğimize inanınıyoruz. Kafenin fotoğraflarını da çekip şuraya koyduk. Arzu eden bakabilir.

Kafenin yerini bilmeyenler için bir kroki hazırladım. Bornova Metro istasyonundan kırmızı çizgileri takip ederek gelebilirsiniz. Yok ben bulamam, kaybolurum derseniz de bir telefon kadar yakınız.(Resmin üzerine tıklayarak büyütebilirsiniz.)

 

dansizmiRitim dans ve ritim gösterisi

Yazımın ilk giriş cümlesi; ben daha önce böyle bir şey izlemedim… Televizyondan duyar, gazetelerden okurdum, işte sultans of the dance  yüz binlerce izleyiciye ulaştı, Anadolu ateşi insanları coşturmaya devam ediyor diye. Ama izlemek hiç kısmet olmamıştı, olmadı da. Ama güzel İzmir’in güzel yanlarından biri de bir çok şeye ulaşabilecek olmanız. Belki sultans of the dance izleyemedim, belki Anadolu ateşini göremedim ama en az onlar kadar iyi olduklarına beni inandıran DANS-İZMİ’RİTM grubunun geçen hafta sonu E.Ü Atatürk Kültür Merkezinde sergiledikleri muhteşem gösteriye gitme şansım oldu. Yaklaşık 30 kişinin, set arkasıyla birlikte yaklaşık 50 kişinin muhteşem uyum ve koordinasyonunu,  uzun süreli kaliteli bir çalışmanın nasıl muhteşem bir dans gösterisini ortaya çıkardığını gözlerimle gördüm. Ne yalan söyleyeyim hayran kaldım. Bu gösteriye beni davet eden ve program esnasında bana eşlik eden Sevgili Mümin Erakbaş’a teşekkür etmemek olmaz. Akabinde ben gösteriyi kendimce 11 bölüme ayırdım. Şimdi sizlere azar azar bu bölümler hakkında bilgi vereyim.

 

  • 1- Tekno müzik eşliğinde, dansçıların kollarına, avuçlarının içine, ve ayaklarına taktıkları ışıklar ile yaptıkları, güzel bir ışık gösterisi. Dalgalar, martıların kanat çırpışı, Meksika dalgalanması, ama asıl olarak bende uyandırdığı etki, ateş böceklerini anımsatmalarıydı.
  • 2- Sema gösterisi, çok kısa sürdü, modernize edilmiş bir Mevlevi kıyafeti ve orijinal olmayan bir semazen. İnsanı yüreğinden yakalayan Gel Gör Beni ilahisi ile gerçekten insanın tüylerini diken diken eden anlar.
  • 3- Şu an sözlerini net hatırlayamadığım ‘kaçsam,kalemim yanıyor, kimden işitsem ismini..derdimden ufuklardasın, kalbim yanıyor ismini her kimden işitsem..’ bir şarkı eşliğinde (yav ben bu bölümü çok beğendiğimi hatırlıyorum ama hem şarkıyı hem dans içeriğini unutmuşum) güzel bir dans. Okumaya devam et “dansizmiRitim dans ve ritim gösterisi”

KABUK (kısa film)

Okulda çok sevdiğim arkadaşlarımın başında gelen Ali Cem Doğan ben bildim bileli bir kültür/sanat insanı, bir güzel muhabbet insanı olmuştur benim için. (tanışalı zaten 2 yıl oldu alt tarafı) Okul içinde derslerimiz,programlarımız,bölümlerimiz çok farklı olduğu için eskisi kadar sık görüşemiyoruz ama geçen akşam bir vesile görüştük. Bana bir kısa film çektiğinden bahsetti. Onun adına inanın ne kadar çok sevindiğimi bilemezsiniz. Bir insanın istediği yolda adımlar atmaya başlaması ve onun gözlerindeki isteği ve hırsı görmek, bana büyük zevk ve gurur verdi. (Alicim senden yaşça büyük olmam dolasıyla, seninle gurur duyma hakkına sahibim her hal, ki bir insan arkadaşıyla da gurur duyabilir) İşte sohbetimiz esnasında filmin birçok aksiliğe karşın neredeyse bitmek üzere olduğundan, bu filme ieu sinema kulübünün okul içinde düzenleyeceği kısa film yarışmasına katılacağından, eğer istediği geri bildirimleri alması durumunda hedefleri büyüteceğinden bahsetti. Ve bende her zaman yaptığım gibi nasihate boğdum onu. Dün akşam film her şeyi ile bitti ve ben izleme fırsatı buldum, film baba ve oğul arasındaki kısmi bir ilişkiden bahsediyor ve isimde bununla ilgili. Haydi bağlantıyı siz kuruverin 🙂 Alicim eğer bir iş için emek harcıyorsan, ve bu senin için doğru ve güzelse, içinden ne geliyorsa yapman gerektiğini, onlar için savaşman gerektiğini sen benden iyi biliyorsun. İlk film mi, ilk film, çiğlik var mı, var, daha iyisi yapılabilir mi, her zaman, ama daha iyisini çekene kadar, elimizdeki en iyi kısa filmimiz bu. Yolun açık olsun kardeşim. Başardın ve başarılarının devamını dilerim.

 

 

 

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial