Geçtiğimiz günlerde bir projede eğitmenlik yapma fırsatım oldu. Bu eğitimde katılımcı olabilmek için birçok farklı şartı bir arada taşımanız gerekiyordu.
Derse başladığımda 40 kişilik, yaşları, sosyal yaşamları, eğitimleri vb. bir çok özellikleri farklı olan insanlarla karşılaştım. Ama hepsinin tek bir ortak özellikleri vardı o da anlattığım konulara olan meraklarıydı.
Hani belirli bir yaşın üstünde, muhtemelen geçmişte bambaşka alanlarda eğitimler almış ya da iş hayatı yaşamış kişilerin sektörümüze olan ilgisi beni hem şaşırttı hem de çok mutlu etti. Hepsinden öte kendilerini geliştirmek için böyle bir eğitime katılma istekleri çok hoşuma gitti.
Benim kendimle ilgili “neden eğitim veriyorsun?” sorusuna verdiğim cevapların başında ilk olarak, kendimi geliştirmek derim. Neden mi? Bir eğitim vermeden önce en basitinden geçmiş sunumlarımı güncellemek için çok fazla okuma yaparım ben, mesela en son eğitimimde hiç olmasın 10-12 tane 40-50 sayfalık akademik makale okuması yaptım. Yani eğitimler benim kendimi sektörel anlamda güncel tutmamı, kendimi geliştirmemi sağlıyor. Bu eğitime katılan arkadaşlarımda yaşlarına, eğitimlerine, mevcut durumlarına takılı kalmadan tabiri caizse konfor alanlarından çıkarak kendilerini geliştirmek için harekete geçmişler.
Geçmiş dönemde bir vesile yolumun kesiştiği birçok başarılı insanda da hep bu özelliği gördüm diyebilirim. Bir yerde CEO ya da Genel Müdür olmuş başarılı bir kişide de kendini geliştirme arzusunun hiç bitmediğini ya da akademik kariyerinde Profesörlüğe ulaşmış başarılı bir hocada da bu isteğin hiç gitmediğini defalarca gördüm.
Bu doğrultuda kendilerini geliştirme noktasında ya da mevcut konumlarında iki arada bir derede kalan, kendini huzursuz hisseden kişilere de en büyük tavsiyem konfor alanlarından çıkarak kendilerini geliştirecek, kafalarını dağıtacak alanlarda bir uğraş ile uğraşmaya başlamaları olur. Bu uğraş ille bir iş kolu olmak zorunda değil ama zaruri bir durumda o uğraşınız ile bir kazanç elde edilebilir nitelikte olmasını da eklemeden edemem.